Паводле лідэра АГП Анатоля Лябедзькі, пазытыўны вынік праграмы "Ўсходняе партнэрства" — у тым, што "чаканьні засталіся, яны не разьвеяліся, а гэта азначае, што праграма запрацуе і будзе эфэктыўнай".
"Праблема ў тым, што кожны па рознаму разумее, што такое "Ўсходняе партнэрства". Улада — па-свойму, апазыцыя і грамадзянская супольнасьць — па-свойму, у эўрапейцаў сваё бачаньне. І ў гэтым, відаць, ёсьць найвялікшая праблема. Для Лукашэнкі "Ўсходняе партнэрства" — гэта каса, у якую, ён думаў, будзе хадзіць хаця б адзін раз у месяц і здымаць ня толькі палітычныя, але і фінансавыя дывідэнды. Ён на гэта глядзіць і гатовы разьвіваць толькі той складнік праграмы, які на выхадзе будзе вось гэтай касай, дзе можна будзе атрымліваць грошы.
Для Брусэлю — гэта інструмэнт уцягваньня пэўных тэрыторый у сфэру свайго палітычнага, эканамічнага ўплыву, каб зрабіць іх тэрыторыямі, дзе ня ўзьнікне праблемаў, ад якіх будзе балець галава ў брусэльскіх чыноўнікаў і палітыкаў.
А для апазыцыі важна знайсьці магчымасьць, інструмэнты, каб уплываць на зьмену сытуацыі ў Беларусі.
Кожны з бакоў сядзіць на сваёй дзялянцы і зыходзіць з гэтага. Канечне, вынікі можна адчуць толькі тады, калі ў гэтых трох суб'ектаў будзе аднолькавае ўспрыняцьце "Ўсходняга партнэрства" і ўсе яны будуць працаваць на яго рэалізацыю. Пакуль гэтага няма".
"Праблема ў тым, што кожны па рознаму разумее, што такое "Ўсходняе партнэрства". Улада — па-свойму, апазыцыя і грамадзянская супольнасьць — па-свойму, у эўрапейцаў сваё бачаньне. І ў гэтым, відаць, ёсьць найвялікшая праблема. Для Лукашэнкі "Ўсходняе партнэрства" — гэта каса, у якую, ён думаў, будзе хадзіць хаця б адзін раз у месяц і здымаць ня толькі палітычныя, але і фінансавыя дывідэнды. Ён на гэта глядзіць і гатовы разьвіваць толькі той складнік праграмы, які на выхадзе будзе вось гэтай касай, дзе можна будзе атрымліваць грошы.
Для Брусэлю — гэта інструмэнт уцягваньня пэўных тэрыторый у сфэру свайго палітычнага, эканамічнага ўплыву, каб зрабіць іх тэрыторыямі, дзе ня ўзьнікне праблемаў, ад якіх будзе балець галава ў брусэльскіх чыноўнікаў і палітыкаў.
А для апазыцыі важна знайсьці магчымасьць, інструмэнты, каб уплываць на зьмену сытуацыі ў Беларусі.
Кожны з бакоў сядзіць на сваёй дзялянцы і зыходзіць з гэтага. Канечне, вынікі можна адчуць толькі тады, калі ў гэтых трох суб'ектаў будзе аднолькавае ўспрыняцьце "Ўсходняга партнэрства" і ўсе яны будуць працаваць на яго рэалізацыю. Пакуль гэтага няма".
