Яго цела было знойдзена ва ўласнай кватэры ў панядзелак. У красавіку 2006 г. пісьменнік перанёс інсульт.
Пётра Садоўскі: Чалавек ён быў мяккі і добры, па-свойму ціхі
Словы памяці пра Кастуся Тарасава гаворыць былога амбасадара Беларусі ў Нямеччыне, мовазнаўцы Пётры Садоўскага.
Анатоль Грыцкевіч: Калі Тарасаў браўся за штосьці, ён браўся грунтоўна
Доктар гістарычных навук, прафэсар Анатоль Грыцкевіч узгадвае Кастуся Тарасава.
Вінцук Вячорка: Рэдактарская глыбіня і адвага Тарасава ў вялікай ступені вызначылі посьпех часопісу "Спадчына"
Слова памяці пра Кастуся Тарасава гаворыць палітык і філёляг Вінцук Вячорка.
Вячаслаў Ракіцкі: Ён бачыў гісторыю ў драматычных калізіях
Слова памяці пра Кастуся Тарасава гаворыць яго былы калега, крытык і журналіст Вячаслаў Ракіцкі.
Аляксей Кароль: Гэта вялікая страта і для беларускай гісторыі, і для беларускай літаратуры.
Вядомы пісьменьнік, гісторык, дзеяч нацыянальна-дэмакратычнага руху Беларусі памёр 22 сакавіка на 70-м годзе жыцьця. Словы памяці пра Кастуся Тарасава гаворыць рэдактар газэты “Новы час” Аляксей Кароль.
Алена Анісім: Кастусь Тарасаў — гэта ўнікальны чалавек
Словы памяці пра Кастуся Тарасава гаворыць адна з заснавальніц газэты "Новы час" Алена Анісім.
***
Кастусь Тарасаў нарадзіўся 10 кастрычніка 1940 году ў Менску. Пасьля заканчэньня сярэдняй школы (1957) на працягу трох гадоў працаваў сьлесарам-зборшчыкам на Менскім механічным заводзе, калектарам у Паўночна-Заходняй гэоляга-разьведачнай экспэдыцыі, сьлесарам-мантажнікам у арганізацыі «Спэцэлеватармельбуд». Вучыўся на хімічным факультэце Беларускага палітэхнічнага інстытуту (1960-1965). Па заканчэньні інстытуту працаваў майстрам шкловарэньня на шклозаводзе «Неман», тэхнолягам на віцебскім заводзе «Маналіт». Быў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі ў выдавецтве «Вышэйшая школа» (1967-1975), журналістам па дамове і загадчыкам аддзелу прапаганды і агітацыі газэты «Знамя юности» (1975-1977), рэдактарам аддзелу мастацтва і крытыкі часопісу «Неман» (1977-1983), спэцыяльным карэспандэнтам газэты «Літаратура і мастацтва» (1986-1988). З 1990 г. -- адказны сакратар часопіса «Спадчына». Працаваў на кінастудыі «Беларусьфільм», у газэце «Свабода». Апошнія месяцы друкаваў гістарычныя нарысы ў «Новым часе».
У друку з мастацкім творам выступіў упершыню ў 1976 годзе (аповесьць «Следственный эксперимент», часопіс «Неман»). Пісаў на расейскай і беларускай мовах. Аўтар кніг аповесьцяў «День рассеяния» (1980), «В час Стрельца» (1981), «Странствие в тесном кругу» (1986), «Погоня на Грунвальд» (Масква, 1986), зборніка гісторыка-літаратурных эсэ «Памяць пра легенды» (1984, пашыранае выданьне на беларускай мове ў 1990).
***
“Залаты апостраф” — Бельскай, Тарасаву й Хадановічу
Кастусь Тарасаў. Прыватны дзёньнік на "Свабодзе"
Тарасаў: “Скарбы зь нясьвіскага замку вывезла расейскае войска”
