Спэцыялісты кажуць, што такія гарантыі маюць вырашальнае значэньне для маладых вушэй у аглушальнай сьвеце. Страта слыху ад узьдзеяньня гучных гукаў зьяўляецца незваротнай, і калі яно пачынаецца ў маленстве, то дзеці могуць жыць "палову свайго жыцьця з стратай слыху, кажа Браян Флігар, дырэктар цэнтру аўдыялёгіі ў Дзіцячым шпіталі Бостана.
"Гэта павінна быць даведзены да ведама бацькоў зноў і зноў," -- кажа доктар, "калі дзіця наведае толькі адну гучную спартовую падзею, гэта не зьяўляецца вялікай праблемай. Але для тых дзяцей, якія ходзяць на футбольныя матчы на працягу ўсяго іх жыцьця, гэта вельмі сур’ёзная справа. Малады, пяшчотны слых можа быць ня ў стане вытрымліваць такія пашкоджаньні".
Па дадзеных Нацыянальнага інстытуту прафэсійнай бясьпекі і аховы здароўя, больш чым 15 хвілін ўзьдзеяньня шуму 100 дэцыбел зьяўляецца небясьпечнай. Шум на футбольным стадыёне можа дасягаць ад 100 да 130 дэцыбел.
І шум, які зьяўляецца патэнцыяльна небясьпечным для дарослага, яшчэ больш небясьпечны для дзіцяці, сказаў Леві А.Райтер, кіраўнік праграмы аудыялёгіі ва Ўнівэрсытэце Хофстра, які таксама мае прыватную практыку аудыялёгіі ў Брукліне.
Таму што вушны канал малога дзіцяці значна меншы, чым падлетка або дарослага, гукавы ціск на ўваход у вуха большы. Малыя дзеці ўспрымаюць гук 20 дэцыбел больш гучным, чым дзеці старэйшага ўзросту або дарослыя. Карацейшы вушны канал павялічвае небясьпечнасьць ад узроўняў шуму ў больш высокіх частотах, якія маюць вырашальнае значэньне для разьвіцьця мовы.
Ўсьведамленьне праблемы рознае, кажуць аўдыёлягі. Нават калі наведнікі канцэртаў ведаюць пра шкоду ад гучнай музыкі, аднак мала якія дзеці носяць абаронную вопратку на спартыўныя мерапрыемствы, парады і фэервэркі.
Гэта цяжка данесьці. Страта слыху, якая паступова назапашваецца на працягу ўсяго жыцьця, не зьяўляецца балючай і гэта не калецтва, таму і застаецца не заўважанай.
