Другі тур, прызначаны на 7 лютага, разглядаецца ва Ўкраіне як рэфэрэндум па "аранжавай рэвалюцыі", якая амаль на пяць гадоў ўцягнула Ўкраіну ў палітычнае і эканамічнае бязладзьдзе – піша "The New York Times"
Газэта падкрэсьлівае, што ў нядзелю ўвечары Віктар Януковіч і Юлія Цімашэнка зьвярнуліся па падтрымку да кандыдатаў, якія прайгралі ў першым туры выбараў. Цяпер галоўнае пытаньне палягае ў тым, ці падтрымаюць Цімашэнку тыя, хто блізкі ёй ідэалягічна.
Яна паводле выданьня ўжо даўно зьяўляецца той палітычнай фігурай, якая палярызуе грамадзтва. Але калі Цімашэнка аб'яднае іншых кандыдатаў сваімі аргумэнтамі аб тым, што Януковіч для Украіны гэта крок назад, то ў другім туры яна цалкам можа паказаць добрыя вынікі.
Украіна як пляцоўка змаганьня
"The New York Times" мяркуе, што электаральны вынік дзейнага прэзыдэнта Віктара Юшчанкі практычна пакладзе канец яго палітычнай кар'еры. Ён не карыстаецца папулярнасьцю з-за дрэннага стану эканомікі і паралюшу улады.
Як заявіў у нядзелю ўвечары Януковіч, яго добрыя вынікі падчас цяперашніх выбараў паказваюць, што грамадзтву патрэбнае новае кіраўніцтва. "Я вельмі добра разумею, што павінен зрабіць усё для аб'яднаньня краіны, каб яна была моцнай і незалежнай", -- сказаў ён.
Цімашэнка выступіла на адрас Януковіча з абвінавачваньнямі, назваўшы яго марыянэткай, якая знаходзяцца ў ценю алігархаў, а таксама заявіла, што ён павядзе Украіну прэч ад Эўропы. "Галасаваць за Януковіча -- значыць ісьці назад у каменны век", -- сказала яна.
Газэта адзначае, што Ўкраіна зь яе 46-мільённым насельніцтвам зьяўляецца ключавой пляцоўкай змаганьня за ўплыў на постсавецкай прасторы. Яна даўно расколатая, ўкраінцы ў заходніх абласьцях хочуць збліжэньня з Эўропай, у той час як расейскамоўны ўсход і поўдзень краіны больш сымпатызуюць Расеі.
І Януковіч і Цімашэнка далі зразумець, што яны паспрабуюць палепшыць адносіны з Расеяй, адначасова працягваючы збліжэньне з Эўропай. Ніводны зь іх не выступае за сяброўства Ўкраіны ў НАТА.
Расчараваньне ва ўладзе
Карэспандэнт выданьня падае гутаркі з жыхарамі Кіева, якія адлюстроўваюць іх ступень незадаволенасьці сытуацыяй у краіне. Работнік Інтэрнэт-кафэ 27-гадовы Артур Куліш кажа аб тым, што прагаласаваў "супраць усіх", бо гэта дазволена выбарчым законам.
"Яны мне аднолькава не падабаюцца, - заявіў Куліш, - ні адзін з іх нічога ня зьменіць. І я вельмі шкадую аб тым, што падтрымліваў" аранжавую рэвалюцыю "".
"Тое, што мы маем цяпер, абсалютна неэфэктыўнае", -- сказала 24-гадовая эканамістка Лідзія Каратчэнка, якая прагаласавала за бізнэсоўца Сяргея Цігіпку, што заняў трэцяе месца падчас учорашняга галасаваньня.
"Мы ўсе былі за" аранжавую рэвалюцыю, мы ўсе выходзілі на дэманстрацыі, але за гэтыя пяць гадоў мы глыбока ў ёй расчараваліся ", - заявіла яна.
Але некаторыя захавалі захавалі веру ў "аранжавых" лідэраў. "Гэта адзіны шанец для Украіны", - лічыць 65-гадовы біяхімік Валерый Алейнікаў, якія галасаваў за Цімашэнку.
Навукоўцы Ірына Мацева і яе муж Сяргей, якім па 62 гады, гавораць, што прагаласавалі за Януковіча, паколькі стаўленьне Юшчанкі да Расеі выклікае ў іх роспач. Паводле Мацевай у дзьвюх краін глыбокія і магутныя гістарычныя сувязі.
"Я не хачу, каб мы страцілі адзін аднаго -- Украіна і Расея, -- сказала Мацева, -- я думаю, што пагардлівая адмова ад расейскай культуры - гэта вялікая памылка".
Побач зь ёй стаяла 42-гадовая Кацярына Рамашчанка, якая заявіла, што яна галасавала за Юшчанку. "Януковіч прадасьць нас Расеі, - сказала яна, - а мы не хочам, каб гісторыя паўтаралася".
Даўгі ўсё нарастаюць
Тым часам Крыстафэр Грэнвіл, выканаўчы дырэктар аналітычнай фірмы Trusted Sources, на старонках The Wall Street Journal піша, што Ўкраіна коціцца да дэфолту. Паводле яго строгая эканомія -- адзіны спосаб захаваць валютныя рэзэрвы Ўкраіны і прадухіліць новае падзеньне грыўны ва ўмовах, калі запазычанасьць дзяржавы і прыватных кампаній перавышае 100% ВУП. Новаму прэзыдэнту давядзецца моцна скараціць выдаткі дзяржбюджэту і перакласьці на насельніцтва рост коштаў на энэрганосьбіты. Гэта складаная задача нават для палітыка з апорай на адзінства нацыі, але Украіна расколатая на празаходні і праўсходні лягеры – адзначае фінансавы аналітык.
Ён нагадвае, што сёлета Ўкраіна павінна пагасіць зьнешні доўг у памеры 37 мільярдаў даляраў. Для гэта ёй давядзецца прыцягнуць больш за 10 мільярдаў зьнешніх пазыкаў, а ў 2012-2013 гадах, калі давядзецца вяртаць крэдыт МВФ – яшчэ 15-24 мільярдаў даляраў. Паводле ацэнкі Крыстафэра Грэнвіла адзіны рэальны спосаб здабыць гэтыя грошы - дапамога Расеі.
Ўкраінская эліта зьвернецца да Масквы толькі ў крайнім выпадку, але аўтар артыкулу мяркуе, што для незалежнасьці дэфолт яшчэ больш небясьпечны, чым расейская дапамога. Паводле яго, Расея, са свайго боку, зацікаўленая ў геапалітычным дамінаваньні і набыцьці новых актываў, а таксама ўсьведамляе, што фінансава-эканамічны крах Украіны падарве стабільнасьць ўсяго рэгіёну.
