Адвакат даведаецца пра галадоўку Бандарэнкі

Галадоўка Андрэя Бандарэнкі адна з шэрагу палітычна матываваных галадовак сярод вязьняў, пакараных на розныя тэрміны зьняволеньня. У сакавіку 1999 году старшыня Цэнтрвыбаркаму Віктар Ганчар трымаў сухую галадоўку ў камэры турмы на вуліцы Акрэсьціна, дзе ён адбываў 10 сутак арышту. Уначы з 5 на 6 сакавіка яго гвалтоўна вывелі з галадоўкі.

Віктара Ганчара затрымалі разам з сябрамі Цэнтрвыбаркаму 25 лютага. Яны рыхтавалі выбары, якія мусілі адбыцца 16 траўня 1999 году. Затрыманьне адбылося падчас зацьвярджэньня сьпісаў тэрытарыяльных камісій.

Пазьней галадоўку абвяшчалі дзясяткі актывістаў, якія адбывалі адміністрацыйныя арышты за ўдзел у вулічных дэманстрацыях дэмакратычнай супольнасьці.

Актывісты “Маладога фронту” трымалі масавую галадоўку ў 2007 × 2009 годзе, патрабуючы свабоды палітвязьням.

Двойчы абвяшчаў галадоўку палітвязень Андрэй Клімаў, пратэстуючы супраць незаконнага арышту. Доўгатэрміновую галадоўку трымалі палітвязьні Сяргей Скрабец, Андрэй Кім, Сяргей Парсюкевіч, Аляксандр Казулін.

Апошні з беларускіх вязьняў, хто трымаў самую працяглую галадоўку ад 16 красавіка да 16 ліпеня — Мікалай Аўтуховіч. Ён да суду ўтрымліваецца за кратамі і дагэтуль мае праблемы са здароўем.