Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Хрысьціна Марчук: Мой журналісцкі аблом


Хрысьціна Марчук
Хрысьціна Марчук
Грамадзкі рэдактар гэтага тыдня – Хрысьціна Марчук. Яна нарадзілася 1 жніўня 1986 году ў Грузіі, цяпер жыве ў Горадні. Каардынатарка “Школы маладога журналіста” (ГА “Цэнтар “Трэці Сэктар”). У 2006 годзе дэбютавала на старонках моладзевай он-лайн газеты www.t-styl.info. Публікуецца ў шэрагу рэгіянальных і агульнанацыянальных СМІ.

Тэлефануе мне прыяцель.

– Чула, Чаркізаўскі рынак зачынілі? Да халеры нашых іпэшнікаў там тавар бралі. Што яны зараз робяць? Ня хочаш напісаць пра гэта? Тым больш, знаёмы адміністратар рынка скардзіўся – малавата пра гэта ў прэсе ўзгадалі. Можа, цікавае што раскажа…
Вось яна – сіла слова! Людзі самі шукаюць журналістаў, каб публічна выказаць сваю думку. Канешне, я пагадзілася сустрэцца з адміністратарам рынка.

Рэчавы рынак у Горадні

На наступны дзень прыйшла ледзь не за гадзіну да прызначанага часу. Пахадзіла па гандлёвых радах. Зрабіла здымкі. Запытала ў прадаўцоў, што яны думаюць пра закрыцьцё сваёй аптовай базы. Пацікавілася ў пакупнікоў, як часта ходзяць сюды, што набываюць. Мой інтарэс да тэмы падагрэўся, калі гандляры сказалі: гаспадары зачыненых павільёнаў (апошніх у гэты дзень было нямала) як раз і ёсьць тыя, хто атаварваўся на Чаркізаўскім.

Гандляры - кліенты Чаркізаўскага сказалі, што зачыненыя павільёны

Нарэшце заходжу ў адміністрацыю.

– Добры дзень, Мікалай Аляксандравіч!

– Добры! Заходзьце, – сьцісла павітаўся галоўны адміністратар.

Ня даўшы мне прадставіцца, рэзка запытаўся: – Вам сказалі, для чаго сюды запрасілі?

– Канешне! Чаркізаўскі рынак закрыўся, – хуценька дастаю з торбы дыктафон і падрыхтаваныя пытаньні. – Як жа гэта адаб’ецца на нашых прадпрымальніках і пакупніках?

– Ды што нам да гэтага Чаркізаўскага?! Ён праз два тыдні зноў працаваць пачне. Усе туды езьдзіць будуць. Нам патрэбна рэкляма ад вас. Зь якога Вы выданьня?

Даведаўшыся, што я працую для рэгіянальных газэт, суразмоўца ня стаў хаваць расчараваньня:

– А я быў думаў, Вы зь вялікіх СМІ… Рэгіянальныя нам не патрэбны.

– А што, у вас ёсьць нейкая нагода для рэклямы? Што рэклямаваць хочаце? – ледзь не слупянею ад нечаканага павароту гутаркі, але яшчэ спадзяюся намацаць навіну.

– Ну так. Ёсьць…

Раптоўна зазваніў мабільнік.

– Раскажы пра нас, – галоўны адміністратар зьвярнуўся да памочніка і выйшаў з кабінэту.

Крыху памяўшыся, памочнік стаў пералічваць апошнія працоўныя дасягненьні: аптовы рынак раз на тыдзень працуе, пашыраецца асартымэнт тавараў айчыннай вытворчасьці, спраўна робяць прадуктовыя павільёны…

Калі адтуль выйшла, было вельмі сьмешна. Ці то прычыну жаданьня сп. адміністратара пагутарыць з журналістамі скажона перадалі, ці то сама не прадугледзела такое развіцьцё падзей… Такі журналісцкі аблом можна ў адукацыйных мэтах выкарыстоўваць: у “Школе маладога журналіста” ілюстраваць тэму “Інтэрвію. Як размаўляць зь “цяжкімі” людзьмі”. Ды яшчэ з тымі, якія працуюць у такім спэцыфічным сацыяльным асяродку, як беларускі гандаль.

Выбар абутку на рынку сярэдненькі

Жанчынам заўжды цяжэй сабе выбраць штосьці добрае

Жанчынам заўжды цяжэй сабе выбраць штосьці добрае

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG