Пра такую навіну жыхар Ваўкавыску Мікалай Кавальчук яшчэ ня ведаў. А пачуўшы пра яе, зазначыў, што ў горадзе па-сапраўднаму адзначыць тое ж вясельле ня так проста. І вось чаму:
“У горадзе на пяцьдзясят тысяч насельніцтва няма ніводнага рэстарану і няма загсу. Ёсьць кафэ адно, другое, трэцяе, тры кафэ”.
Карэспандэнт: “А дзе адзначаюць вясельлі?”
Кавальчук: “У асноўным выкарыстоўваюць сталоўкі прадпрыемстваў. Я ж кажу, адметнасьць такая...”
Карэспандэнт: “А дзе ж тады расьпісваюць маладых?”
Кавальчук: “Расьпісваюць у фае Дома культуры. Ёсьць для загсу маленькі будынак, але рамантуюць яго гадоў сем”.
Былы палітвязень, гарадзенец Валеры Леванеўскі цікавіцца сацыяльнымі праблемамі, у тым ліку п’янствам і барацьбой зь ім. Ён адзначае, што цяперашняя кампанія барацьбы шмат у чым паказушная.
“Эфэктыўна, я думаю, было б выдаткоўваць энэргію на антыалькагольную рэкляму, падняць цэны на гарэлку крыху, і частку грошай пускаць на барацьбу з п’янствам”.
У ніводнай дзяржаве, як паказаў досьвед, паліцыя ці міліцыя барацьбу з п’янствам ня выйграла, бо гэта не армейская апэрацыя, а сацыяльная праблема
“Што тычыцца Ваўкавыску, гэта ні ў якія рамкі не ўваходзіць: калі ня будзеш дакладваць ім пра ўрачыстасьці, табе яшчэ штраф трыццаць базавых адзінак будзе, і гэта прыкрываецца падатковым кодэксам. Зразумела, што гэтая мера — больш каб падвысіць зьбіральнасьць штрафаў, а ня дзеля таго, каб змагацца з п’янствам”.
Міліцыя ня можа вырашыць праблему п’янства, перакананы спадар Леванеўскі:
“У ніводнай дзяржаве, як паказаў досьвед, паліцыя ці міліцыя барацьбу з п’янствам ня выйграла, бо гэта не армейская апэрацыя, а сацыяльная праблема. Таму тут павінны быць мэдыкі, падтрымка дзяржавы. А цяпер, як сьпяваў Высоцкі: у барацьбе зь зялёным зьміем перамагае зьмій”.
