На гэтыя пытаньні адказвае экспэрт, былы супрацоўнік Міністэрства энэргетыкі Валянцін Мацкевіч.
Апошнім часам беларускія прадстаўнікі ўсё часьцей сталі ўзгадваць пра пэрспэктыўнасьць праекту “Ямал-Эўропа-2”. Ці можна сказаць, што шанцы гэтага праекту зараз ажывіліся – магчыма, у сувязі з фінансавым крызісам?
Мацкевіч: “Усё залежыць ад рэалізацыі расейскіх праектаў “Паўночная плынь” і “Паўднёвая плынь”. Пуцін ад гэтага не адмовіцца – гэта стратэгічная мэта Масквы. Але шмат чаго залежыць ад таго, якім чынам будуць вырашаныя ўсе экалягічныя і эканамічныя пытаньні, фінансаваньня праекту.
Пабудова газаправоду па дну мора – гэта ў тры разы даражэй чым класьці трубу па зямлі. А калі ўлічваць амартызацыйныя выдаткі, то фактычна эксплюатацыя ягоная таксама ў тры разы даражэйшая.
Цыганкоў: “Як вы адзначылі, Расея лічыць прыярытэтам “Паўночную плынь”. Але калі пабудаваць два новыя газаправоды, ці патрэбны тады будзе “Ямал-Эўропа-2”? Расейскага газу проста ня хопіць на ўсе гэтыя трубы..”
Мацкевіч: “Тут я з вамі згодны. Здабыча газу “Газпромам”, напрыклад, у студзені зьнізілася. Але “Паўночная плынь” – гэта толькі 30 мільярдаў кубічных мэтраў. Гэта невялікія аб’ёмы -- гэта не адбірае нічога ні ў каго. Калі дадаць ужо і “Паўднёвую плынь”, то ўжо можна казаць, што Расея будзе мець колькасьць газаправодаў, каб ставіць на калені Беларусь і Ўкраіну. Гэта і ёсьць стратэгічная мэта пабудовы новых газаправодаў.
Цяпер, калі ў беларуска-расейскіх адносінах адчуваецца пэўнае пацяпленьне, можа Менску ўдасца пераканаць Маскву лічыць галоўным газаправодам “Ямал-Эўропа-2”? Ці для Расеі прыярытэтам застанецца ўсё ж “Паўночная плынь”?
Мацкевіч: “Выглядае, што “Ямал-Эўропа-2” застанецца другасным варыянтам. На гэтым этапе Пуцін не адмовіцца ад пабудовы “Паўночнай плыні”. Гэта стратэгія Масквы – ня толькі эканамічная, але і палітычная”.