– Падчас гэтае выбарчае кампаніі мне давялося зьбіраць подпісы, абыходзіць кватэры ў васьмі акругах. Па ўсёй Беларусі. Адбыліся тысячы сустрэчаў і размоваў. І тое, што я ўбачыў у людзкіх вачох і што засталася маім самым моцным уражаньнем, гэта – бязьвер’е.
Людзі ня вераць у тое, што можна нешта зьмяніць. Людзі ня вераць у дэмакратыю. У выбары як сам працэс. Ня вераць у тое, што яны беларусы. Людзі наагул перастаюць верыць у тое, што жыцьцё мае нейкі сэнс.
І гэта страшна.
На мой погляд, якраз выбар сам па сабе выяўляе сутнасьць веры. Чалавек верыць у Бога паводле сваёй уласнай свабоды. Бог даў яму такую свабоду, што не прымушае да веры ў сябе, а дае яму выбар.
Сёньняшнія выбары вельмі складаныя. Складаны палітычны працэс, надзвычай складаны палітычны выбар для нацыянальнага руху.
Байкатаваць гэтыя выбары ці ўдзельнічаць у іх? Здымацца ці працягваць ісьці да канца? Гэта пытаньне, якое кожны вырашае па-свойму ў сёньняшнім дэмакратычным асяродку.
Становішча складанае, адказаць адназначна, што лепш – байкот ці ўдзел – надзвычай цяжка. Тым ня менш, на наш, хрысьціянскіх дэмакратаў, погляд, аптымальная формула такая.
Варта ўдзельнічаць у кампаніі практычна да канца, выкарыстоўваць яе для таго, каб разрэклямаваць сваіх лідэраў, каб падаць альтэрнатыву гэтай уладзе. Але – ня ўдзельнічаць у самім галасаваньні. Бо яно ёсьць падманам беларускага народу. Яно ёсьць спробай легітымізацыі сёньняшняй улады. А праз гэта, магчыма, і дэлегімітызацыі беларускай незалежнасьці.
На маю думку, удзел у кампаніі і няўдзел у так званым “галасаваньні” якраз можа быць той аптымальнай пазыцыяй, той аптымальнай стратэгіяй, якую маглі б эфэктыўна правесьці аб’яднаныя дэмакратычныя сілы.
Паўлу Севярынцу – 32 гады. Скончыў з залатым мэдалём школу, а затым геаграфічны факультэт БДУ. У 1995-м Павал Севярынец уступіў у БНФ “Адраджэньне”. Чатыры гады быў намесьнікам старшыні Партыі БНФ. З 1999 да 2004 – лідэрам “Маладога фронту”.
У 2005 годзе Павал быў прызнаны менскім судом вінаватым у арганізацыі акцыяў пратэсту супраць афіцыйных вынікаў выбараў і рэфэрэндуму 2004 году і да 2007-га адбываў пакараньне абмежаваньнем волі на лесанарыхтоўках на Полаччыне, у вёсцы Малое Сітна. Цяпер працуе над адраджэньнем палітычнай партыі “Беларуская хрысьціянская дэмакратыя”.
Людзі ня вераць у тое, што можна нешта зьмяніць. Людзі ня вераць у дэмакратыю. У выбары як сам працэс. Ня вераць у тое, што яны беларусы. Людзі наагул перастаюць верыць у тое, што жыцьцё мае нейкі сэнс.
І гэта страшна.
На мой погляд, якраз выбар сам па сабе выяўляе сутнасьць веры. Чалавек верыць у Бога паводле сваёй уласнай свабоды. Бог даў яму такую свабоду, што не прымушае да веры ў сябе, а дае яму выбар.
Сёньняшнія выбары вельмі складаныя. Складаны палітычны працэс, надзвычай складаны палітычны выбар для нацыянальнага руху.
Байкатаваць гэтыя выбары ці ўдзельнічаць у іх? Здымацца ці працягваць ісьці да канца? Гэта пытаньне, якое кожны вырашае па-свойму ў сёньняшнім дэмакратычным асяродку.
Становішча складанае, адказаць адназначна, што лепш – байкот ці ўдзел – надзвычай цяжка. Тым ня менш, на наш, хрысьціянскіх дэмакратаў, погляд, аптымальная формула такая.
Варта ўдзельнічаць у кампаніі практычна да канца, выкарыстоўваць яе для таго, каб разрэклямаваць сваіх лідэраў, каб падаць альтэрнатыву гэтай уладзе. Але – ня ўдзельнічаць у самім галасаваньні. Бо яно ёсьць падманам беларускага народу. Яно ёсьць спробай легітымізацыі сёньняшняй улады. А праз гэта, магчыма, і дэлегімітызацыі беларускай незалежнасьці.
На маю думку, удзел у кампаніі і няўдзел у так званым “галасаваньні” якраз можа быць той аптымальнай пазыцыяй, той аптымальнай стратэгіяй, якую маглі б эфэктыўна правесьці аб’яднаныя дэмакратычныя сілы.
Паўлу Севярынцу – 32 гады. Скончыў з залатым мэдалём школу, а затым геаграфічны факультэт БДУ. У 1995-м Павал Севярынец уступіў у БНФ “Адраджэньне”. Чатыры гады быў намесьнікам старшыні Партыі БНФ. З 1999 да 2004 – лідэрам “Маладога фронту”.
У 2005 годзе Павал быў прызнаны менскім судом вінаватым у арганізацыі акцыяў пратэсту супраць афіцыйных вынікаў выбараў і рэфэрэндуму 2004 году і да 2007-га адбываў пакараньне абмежаваньнем волі на лесанарыхтоўках на Полаччыне, у вёсцы Малое Сітна. Цяпер працуе над адраджэньнем палітычнай партыі “Беларуская хрысьціянская дэмакратыя”.
