Зьнішчыць “праваслаўную сталіцу Рэчы Паспалітай”, як тады называўся Магілёў, загадаў расейскі цар Пётар I.
8 верасьня 1708 году агнём былі зьнішчаныя праваслаўныя й каталіцкія храмы, купецкія заможныя гандлёвыя дамы. Згарэў тады і Магілёўскі замак.
Трагічныя падзеі таго часу гэтак апісаныя ў Магілёўскай хроніцы Трафіма Сурты: “Акамянелы люд мусіў выплакаць апошнія сьлёзы, бачачы, як аздобленыя Божыя сьвятыні гараць, Божыя цэрквы патроху, заняўшыся агнём, валяцца на зямлю... а званы самі звоняць, а гаспадарскія дамы ў агні безь ніякага паратунку ў попел абяртаюцца”.
Паводле гісторыка Андрэя Катлярчука, пасьля зьнішчэньня Магілёў назаўсёды страціў значэньне найбуйнейшага гандлёвага цэнтру Ўсходняй Эўропы, канкурэнта Данцыгу, Рызе, Вільні й Маскве. Ад таго часу, піша ён у манаграфіі “Швэды ў гісторыі й культуры беларусаў”, жыхары Магілёва атрымалі мянушку “Магілёўцы-камінары”, бо ўсё іхнае багацьце “вылецела ў комін”.
Адна з самых трагічных датаў у гісторыі Магілёва афіцыйна не адзначаецца. Цяпер улада рыхтуецца адзначыць трохсотгадовы юбілей першай перамогі расейскіх войскаў у Паўночнай вайне над швэдзкім войскам Карла XII пад вёcкай Лясная, што на Слаўгарадчыне.
Трыста год таму ў верасьні, акрамя Магілёва, расейцы спалілі Віцебск, Воршу, Быхаў ды Мсьціслаў.