Пра здарэньне стала вядома пасьля Тройцы, якую праваслаўныя адзначалі мінулай нядзеляю. Дзьве смалявіцкія пэнсіянэркі вярнуліся з могілак, якіх не наведвалі з часу Радаўніцы і зьвярнуліся ў міліцыю. Мясцовая журналістка Валерыя Рубіна паведаміла:
“Навучэнец вячэрняй школы, з адзінаццатай клясы, зламаў з помнікаў сталёвыя крыжы і паспрабаваў іх прадаць. Каштуюць яны новыя па 200 тысяч, але ён спрабаваў прадаць як мэталалом”.
У Смалявіцкай міліцыі завялі крымінальную справу і хутка знайшлі падазраванага. Паводле сьледзтва, ён не ўпершыню рабаваў могілкі. Больш дэталяў у міліцыі не паведамляюць. Ці сапраўды хлопец сэрыйны рабаўнік могілак, будзе разьбірацца суд. У найгоршым выпадку яму пагражаюць тры гады няволі, але могуць абмежавацца і штрафам, калі не дакажуць дачыненьня да іншых здарэньняў.
Пытаюся ў прэсавай службе МУС, якая з прычынаў вандалізму на могілках пераважае: нематываванае разбурэньне помнікаў ці матэрыяльны інтарэс. Кіраўнік прэсавай службы Алег Сьлепчанка аддае перавагу другой катэгорыі:
“З усёй масы здарэньняў у месцах пахаваньня збольшага гэта крадзяжы помнікаў ці іх частак і крадзяжы харчоў, якія людзі пакідаюць на могілках. А робяць гэта звычайна маргінальныя элемэнты, якія вядуць асацыяльны лад жыцьця”.
Каб знайсьці рабаўніка са смалявіцкіх могілак, міліцыі хапіла два дні. А вось пад Менскам ва ўрочышчы Курапаты яшчэ ў красавіку былі паваленыя дзясяткі крыжоў. Грамадзкія актывісты выйшлі на сьведак і паведамілі міліцыі прыкметы злачынцаў: хлопцы ў спартовых касьцюмах, коратка стрыжаныя. Іх дагэтуль не знайшлі.
“Рэч ня ў тым, што Менск – вялікі горад, дзе знайсьці чалавека цяжка. Ня хочуць шукаць”, – мяркуе актывіст Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі БНФ Алесь Чахольскі. Збольшага актывіст бачыць сувязь паміж здарэньнямі ў Курапатах і на смалявіцкіх могілках:
“Уладамі створана так, што зьнікаюць маральныя каштоўнасьці ў людзей. Калі можна валіць крыжы адным, то чаму іншым не пайсьці на могілкі і сваім дзядам, бацькам не паваліць помнікі ды крыжы?”
“Навучэнец вячэрняй школы, з адзінаццатай клясы, зламаў з помнікаў сталёвыя крыжы і паспрабаваў іх прадаць. Каштуюць яны новыя па 200 тысяч, але ён спрабаваў прадаць як мэталалом”.
У Смалявіцкай міліцыі завялі крымінальную справу і хутка знайшлі падазраванага. Паводле сьледзтва, ён не ўпершыню рабаваў могілкі. Больш дэталяў у міліцыі не паведамляюць. Ці сапраўды хлопец сэрыйны рабаўнік могілак, будзе разьбірацца суд. У найгоршым выпадку яму пагражаюць тры гады няволі, але могуць абмежавацца і штрафам, калі не дакажуць дачыненьня да іншых здарэньняў.
Пытаюся ў прэсавай службе МУС, якая з прычынаў вандалізму на могілках пераважае: нематываванае разбурэньне помнікаў ці матэрыяльны інтарэс. Кіраўнік прэсавай службы Алег Сьлепчанка аддае перавагу другой катэгорыі:
“З усёй масы здарэньняў у месцах пахаваньня збольшага гэта крадзяжы помнікаў ці іх частак і крадзяжы харчоў, якія людзі пакідаюць на могілках. А робяць гэта звычайна маргінальныя элемэнты, якія вядуць асацыяльны лад жыцьця”.
Каб знайсьці рабаўніка са смалявіцкіх могілак, міліцыі хапіла два дні. А вось пад Менскам ва ўрочышчы Курапаты яшчэ ў красавіку былі паваленыя дзясяткі крыжоў. Грамадзкія актывісты выйшлі на сьведак і паведамілі міліцыі прыкметы злачынцаў: хлопцы ў спартовых касьцюмах, коратка стрыжаныя. Іх дагэтуль не знайшлі.
“Рэч ня ў тым, што Менск – вялікі горад, дзе знайсьці чалавека цяжка. Ня хочуць шукаць”, – мяркуе актывіст Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі БНФ Алесь Чахольскі. Збольшага актывіст бачыць сувязь паміж здарэньнямі ў Курапатах і на смалявіцкіх могілках:
“Уладамі створана так, што зьнікаюць маральныя каштоўнасьці ў людзей. Калі можна валіць крыжы адным, то чаму іншым не пайсьці на могілкі і сваім дзядам, бацькам не паваліць помнікі ды крыжы?”
